Zijn er nog voldoende plantaardige mineralen en sporenelementen aanwezig in de bodem?

Van nature bevat een ecosysteem het gehele spectrum aan mineralen en sporenelementen. Wij krijgen die voedingsstoffen dan weer binnen via de planten en vruchten die daar groeien. Maar een dergelijk ecosysteem komt in de westerse wereld al jaren niet meer voor. Intensieve landbouw heeft de bodem behoorlijk uitgeput. Daarom zijn er tegenwoordig onvoldoende plantaardige mineralen en sporenelementen in de bodem aanwezig om te kunnen kunnen voorzien aan de dagelijkse behoefte hiervan van de mens.

Uitgeputte, mineraalarme bodem

In 1992 heeft het VN Earth Summit onderzoek gedaan naar het gehalte aan mineralen in de bodem. Dit onderzoek wijst uit dat de aarde in de laatste 100 jaar al ongeveer 85% van haar voedingsstoffen verloren heeft. Daardoor bavatten onze groenten en fruit ook steeds minder mineralen en sporenelementen. Sommige sporenelementen zijn zelfs geheel uit onze voeding verdwenen.

Dit geldt helaas niet alleen voor regulieren gewassen. Ook biologisch geteelde groenten en vruchten bevatten minder voedingsstoffen dan 100 jaar geleden.

Hoe komt het dat onze landbouwgrond zo verarmd is?

De huidige landbouwgrond bevat nog slechts 20 verschillende mineralen en in beduidend mindere hoeveelheden. In diepere lagen van de aarde en in vulcanische grond vinden we 84 verschillende mineralen.

Het gebruik van kunstmest

Tegenwoordig wordt er alleen nog gebruik gemaakt van kunstmest. Deze bevat slechts de mineralen stikstof, fosfor en kalium. Het gevolg is dat de grond uitgeput raakt van de overige mineralen.

Verstoring van de PH-waarde van de bodem

De NPK-mest is zeer zuur, waardoor de pH-balans (zuur/base) van de grond uit evenwicht wordt gebracht. Zure grond doodt de in de grond aanwezige micro-organismen. Deze organismen zorgen ervoor dat de mineralen in de aarde worden omgezet in een vorm die voor planten bruikbaar is. Zonder deze micro-organismen blijven de mineralen op zo’n manier gebonden dat de plant ze niet kan absorberen. ¹

Het kweken van zwakke gewassen

Omdat er slechts 3 voedingsstoffen op de akkers worden toegevoegd worden de gewassen zwak. Hierdoor zijn ze gevoeliger ziektes en plagen. Op die manier wil de natuur ervoor zorgen dat zwakke levensvormen opgeruimd worden.

Het gebruik van pesticiden

Om de zwakker planten toch te beschermen worden pesticiden gebruikt. Deze pesticiden zijn giftig voor mens en dier. Ook doden ze de micro-organismen in de grond. De bestrijdingsmiddelen zorgen er ook voor dat bepaalde enzymen inactief worden. Daardoor is de plant niet goed meer in staat mangaan en andere mineralen op te nemen.²

Hybridisering van de gewassen

Moderne hybride gewassen zijn zwak en afhankelijk van chemicaliën voor de bescherming tegen ziekten en plagen. Ook is de smaak minder uitgesproken en veroorzaken ze vaker allergieën dan de oude, oorspronkelijke gewassen.³

Bestrijdingsmiddelen verzwakken de planten nog verder waardoor ze ook gevoelig worde voor de aanval van andere insecten. Een vicieuze cirkel. Meer dan vijfhonderd insectensoorten zijn inmiddels resistent tegen pesticiden.

Voedingssupplementen als effectieve aanvulling

Tegenwoordig zijn voedingssupplementen nodig als aanvulling op volwaardige voeding. Maar veel van de ingrediënten in supplementen zijn afkomstig van deze zelfde gewassen. De aanwezige mineralen en vitaminen zijn welliswaar geconcentreerd, maar toch is er sprake van dezelfde tekorten en dezelfde vervuiling.

Dieper in de aarde vinden we sedimenten waar de 84 verschillende mineralen nog wel aanwezig zijn. Maar op de meeste plaatsen zijn deze mineralen nog niet omgezet in organische vorm. Daardoor zijn ze moeilijk opneembaar voor planten en mensen. Het Phyto-Mineralencomplex is afkomstig van een bron waar mineraalrijke plantenresten in organische vorm bewaard zijn gebleven. Daardoor zijn ze makkelijk opneembaar door mensen, dieren en planten.

 

Zie ook dit artikel: Het belang van mineralen – What Doctors Don’t Tell You (Volume 13, uitgave 9)

 

¹ (Townsend Letter for Doctors and Patients aug/sept 1996 114-118)

² (J Orthomol Psych, 1996; 11: 69-79)

³ (Earthletter, 1994(summer);4 (2):12)